ในช่วงสองปีครึ่งที่ผ่านมา นโยบายของรัฐบาลก่อให้เกิดอันตรายอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อนต่อเด็กและหนุ่มสาว เนื่องจากเป็นที่ชัดเจนจากหลักฐานว่านโยบายเป็นอันตราย จึงเป็นเรื่องปกติที่ผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องจะต้องรับผิดชอบต่อนโยบายเหล่านี้ แต่การรับผิดชอบนี้ไม่ได้เกิดขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
ความเสียหายด้านการศึกษาและพัฒนาการอาจเปลี่ยนแปลงชีวิตและไม่ได้จำกัดอยู่เฉพาะในขอบเขตทางวิชาการเท่านั้น
ในบทความนี้กล่าวถึงความเสียหายอันน่าตกใจที่เกิดขึ้นกับเด็กๆ ที่เกิดจากการปิดโรงเรียน การสวมหน้ากากอนามัย และการล็อกดาวน์ ความเสียหายดังกล่าวมีรายงานเป็นทางการในต่างประเทศอย่างชัดเจน ที่นี่ ที่นี่ ที่นี่ และ ที่นี่ ผมจะสรุปไว้ด้านล่างและผมขอเน้นว่ามีหลักฐานเพียงพอที่จะบ่งชี้ถึงความเสียหายที่หลีกเลี่ยงได้ หากผู้มีอำนาจ คุณครู ผู้ปกครอง “คิดก่อนทำ”
การทำให้พัฒนาการล่าช้า
รายงานล่าสุดของ Ofsted (Ofsted คือหน่วยงานทางการ เป็นสำนักงานมาตรฐานการศึกษา บริการเด็ก และทักษะ ที่มีหน้าที่ตรวจสอบบริการที่ให้การศึกษาและทักษะสำหรับนักเรียนทุกวัย) ได้เน้นย้ำถึงผลกระทบที่เป็นอันตรายของข้อจำกัดของโควิดที่มีต่อพัฒนาการและการเรียนรู้ของเด็กเล็กภาษาอังกฤษ รายงานดังกล่าวเน้นย้ำถึงผลกระทบที่สร้างความเสียหายมากมาย รวมถึง:
- ความล่าช้าในการพัฒนาร่างกายของทารก
- ยุคของทารกที่ดิ้นรนในการคลานและสื่อสาร
- ทารกที่มีความล่าช้าในการเรียนรู้ที่จะเดิน
- วัยเตาะแตะพยายามผูกมิตรกับพัฒนาการด้านการพูดและภาษา และการเข้าห้องน้ำด้วยคนเอง
- ความเป็นอิสระของเด็กถดถอย
รายงานยังเน้นย้ำถึงผลกระทบเชิงลบอย่างต่อเนื่องของหน้ากากอนามัยต่อภาษาและทักษะการสื่อสารของเด็กเล็ก โดยสังเกตว่าเด็กที่อายุสองขวบจะถูกผู้ใหญ่สวมหน้ากากรายล้อมรอบ ดังนั้นจึงไม่สามารถเห็นการเคลื่อนไหวของริมฝีปากหรือรูปปากได้ อย่างต่อเนื่อง
ปัญหาด้านการเรียนรู้และพัฒนาการดังกล่าวยืดเยื้อเมื่อเด็กโตขึ้น งานวิจัยของ National Foundation for Educational Research (NFER) ที่ตีพิมพ์ในเดือนมีนาคม รายงานว่าผลกระทบด้านลบของการล็อกดาวน์จากโควิด เมื่อพบความคืบหน้าในการอ่านมีมากที่สุดในหมู่นักเรียน Key Stage 1 (ช่วงปีแรกๆ ของการศึกษา) โดยเฉพาะอย่างยิ่งในปีที่ 1 ของโรงเรียนประถมศึกษา (ผู้ที่มีอายุ 5-6 ปี) บทความดังกล่าวระบุว่าผลกระทบของการล็อกดาวน์ต่อการพัฒนาทักษะการอ่านออกเขียนได้ตั้งแต่อายุยังน้อยเป็นเรื่องที่ “น่ากังวลเป็นพิเศษ” เนื่องจาก “การอ่านตั้งแต่เนิ่นๆ มีส่วนสำคัญต่อความสำเร็จในภายหลังของเด็ก”
แสดงให้เห็นว่านักเรียนในกลุ่มปี 1 และ 2 “มีความเสี่ยงต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนที่ต่ำในอนาคต”
ข้อสังเกตของ Ruth Sedgewick หัวหน้า Royal College of Speech and Language Therapists (RCSLT) ในไอร์แลนด์เหนือ ได้สนับสนุนข้อค้นพบเหล่านี้ ท่านกล่าวว่า
เด็กเล็กจำนวนมากขึ้นในไอร์แลนด์เหนือกำลังประสบปัญหาด้านการสื่อสารอย่างมากหลังจากการปิดเมืองของโควิด-19 เราเห็นเด็กที่พูดไม่ได้เลย พวกเขาทำเสียงฮึดฮัดหรือชี้ไปที่สิ่งที่พวกเขาต้องการ พวกเขาไม่รู้จะพูดกับเด็กคนอื่นๆ อย่างไร และถ้าพวกเขาอยากได้ของเล่น พวกเขาจะผลักเด็กอีกคนออกไปให้พ้นทางหรือแย่งของเล่นไปจากพวกเขา
ไม่น่าแปลกใจเลยที่เด็กเล็กส่วนใหญ่มีปัญหาในการสื่อสาร ในช่วงล็อกดาวน์ เด็กเล็กๆ ถูกตัดขาดจากโลกภายนอก พวกเขาพลาดประสบการณ์ที่สำคัญทั้งหมดที่เรารู้ว่าช่วยให้พวกเขาพัฒนาทักษะการสื่อสารและภาษา ในการสัมภาษณ์ของ UK Column ในเดือนเมษายน 2021 นักจิตบำบัดเด็กเตือนถึงอาการป่วยเหล่านี้ที่เกิดจากการล็อกดาวน์
HART Group รายงานการลดลงเกือบ 20 จุดของสิ่งที่เข้าใจกันว่าเทียบเท่ากับ IQ โดยคร่าวๆ ซึ่งทำได้ภายในเวลาเพียงสองปี สำหรับเด็กอายุระหว่างสามเดือนถึงสามปี เด็กในวัยพื้นฐานนี้เรียนรู้สิ่งที่พวกเขาไม่สามารถเรียนรู้ได้ในภายหลัง เช่น การจดจำภาษาในช่วงต้น ซึ่งได้รับความช่วยเหลือจากการดูและโต้ตอบกับผู้คนที่แสดงใบหน้าเต็มใบหน้า (ไม่ซ่อนอยู่หลังหน้ากาก)
แม้ในต่างประเทศจะเลิกสวมแมสแล้ว คนไทยยังใส่และเน้นให้ลูกหลานสวมแมสอย่างต่อเนื่อง
ซึ่งชี้ให้เห็นอย่างชัดเจนถึง ‘ความไม่รู้’ ของผู้ใหญ่ คุณครู และ ผู้ปกครองในสังคมไทย
ผลการทดสอบ SAT (การทดสอบวัดระดับมาตรฐาน) เป็นหนึ่งในตัวบ่งชี้ที่เชื่อถือได้มากกว่าของสหราชอาณาจักรว่ากลุ่มการศึกษาเป็นอย่างไร ผลการศึกษาที่เผยแพร่ในปีนี้เผยให้เห็นว่าความเสียหายเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง สัดส่วนของเด็กวัย 11 ขวบที่ทำได้ตามมาตรฐานการอ่าน การเขียน และคณิตศาสตร์ในอังกฤษในปี 2565 ลดลงเหลือ 59% หรือเกือบครึ่ง
ข้อมูลที่นำมาจากโรงเรียนประถมศึกษา 6,000 แห่งและนักเรียนเกือบ 1.5 ล้านคนพบว่าสัดส่วนของการอ่านหนังสือ เขียน และทำคณิตศาสตร์ลดลงอย่างมาก
“แม้จะมีความพยายามอย่างมากของผู้นำโรงเรียน ครู และครอบครัวเพื่อให้เด็กเรียนรู้ แต่นักเรียนจำนวนมากกลับไม่มีประสิทธิภาพตามวัยที่ควรจะเป็นอีกต่อไป” รายงานนี้สรุปโดย Juniper Education โดยอิงตามข้อมูล
ในเดือนพฤษภาคม งานวิจัยที่เผยแพร่โดย Education Endowment Foundation อ้างว่าการปิดเมืองส่งผลกระทบต่อเด็กที่อายุน้อยที่สุดในอังกฤษอย่างเลวร้ายที่สุด เด็กวัยสี่ขวบและห้าขวบเริ่มเข้าโรงเรียนช้ากว่าพัฒนาการ: กัดและตีเพื่อน เบียดเสียดกับเด็กกลุ่มใหญ่ และไม่สามารถปรับตัวและเรียนรู้ได้
ความอันตรายนี้ถูกสรุปอย่างรวบรัดโดย ดร. วิเวียน ฮิลล์ ศาสตราจารย์ด้านจิตวิทยาการศึกษาและสมาชิกของคณะทำงานโควิดของสมาคมจิตวิทยาอังกฤษ ซึ่งพิจารณาผลกระทบทางจิตใจของการแยกตัวและการกักขัง
เธอกล่าว: การศึกษาก่อนวัยเรียน เป็นกุญแจสำคัญในการพัฒนาทักษะทางสังคมของเด็ก เด็กเรียนรู้ที่จะเจรจา เล่น แบ่งปัน และเข้าใจภาษาและตัวเลข ตอนนี้เรากำลังเห็นปัญหาการจัดการกับอารมณ์ของตนเองของเด็ก เช่นกัดหรือทุบตีกัน